سلام بهونه قشنگ من برای زندگی

آره بازم منم همون دیونه همیشگی

فدای مهربونیات چه میکنی با سرنوشت؟!

دلم واست تنگ شده بود این نامه رو برات نوشت!

حال من و اگه بخوای رنگ گلای قالیه

جای نگاهت بدجوری تو صحن چشمام خالیه

ابرا همه پیش منن اینجا هوا پر از غمه

از غصه هام هرچی بگم جون خودت بازم کمه

دیشب دلم گرفته بود رفتم کنار آسمون

فریاد زدم یا تو بیا یا منو پیشت برسون

فدای تو یه وقت شبا بی خوابی خسته ات نکنه

غم غریبی عزیزم سرد و شکسته ات نکنه

چادر شب لطیفتو از روت شبا پس نزنی

تنگ بلور آبتو یه وقت ناغافل نشکنی

اگه واست زحمتی نیست بر سر عهدمون بمون

منم تو رو سپردمت دست خدای مهربون

راستی دیروز بارون اومد منو خیالت تر شدیم

رفتیم تا اوج آسمون با ابرا هم سفر شدیم

از وقتی رفتی آسمون پر کبوتره

زخم دلم خوب نشده از وقتی رفتی بدتره

فدای تو نمی دونی بی تو چه دردی کشیدم !

حقیقتو واست بگم به آخر خط رسیدم

رفتی و من تنها شدم با غصه های زندگی

قسمت تو سفر شدو قسمت من آوارگی

به خاطرت مونده یکی همیشه چشم به راهته

یه قلب تنها و کبود هلاک یک نگاهته

من میدونم‌من میدونم همین روزاعشق من ازیادت میره

بعدش خبر میدن بیا که داره عشقت میمیره

عکسای نازنین تو با چند تا گل کنارمه

یه بغض کهنه چند روزه دائم در انتظارمه

تنها دلیل زندگی! با یه غمی دوست دارم

داغ دلم تازه میشه اسمتو وقتی میارم

وقتی تو نیستی چه کنم با این دل بهونه گیر

مگه نگفتم چشاتو از چشم من هیچ وقت نگیر

حرف منو به دل نگیر همش غم غریبیه

تو رفتی من غریب شدم چه دنیای عجیبیه!

میگم شبا ستاره ها تا می تونن دعات کنن

نورشون بدرقه پاکی لحظه هات کنن

تنها دلیل زندگیم!

با یه غمی دوستت دارم...

____________$$$$$
___$$_________$$$
__$$$$_______$$$___$$$$$
_$$$$$$_____$$$___$$$$$$$
$$$_$$$$___$$$__$$$$____$
$____$$$$_$$$$_$$$
_______$$-$$$$$-$$----$$$$$
____$$$$$$$$$$$$_$$$$_$$$$$
___$$$$$$$$$$$$$$$$$_____$$$
__$$$__$$$$$$$$$$$$________$
_$$___$$$$$$$$$$$$$$$$$
$$___$$$$_$$$_$$$__$$$$$
$___$$$$___$$__$$$$___$$$
____$$$_____$$___$$$____$$
____$$______$$$___$$$____$
____$$_______$$____$$$
____$________$$$____$$
____ _________$$$____$
_____________$$$
_____________$$$
____________ $$$
____________$$$
___________$$$
_________$$$$$
________$$$$$

زيباترين كلمه؟...... عشق

     زشت ترين كلمه؟....بي وفايي

           پاك ترين كلمه؟.................اشك

                     بي همتاترين كلمه؟............تنهايي

                            بي معناترين كلمه؟.......جدايي

                                    جذاب ترين كلمه؟....آشنايي

منو تنها نزار ، عشقم نزار! این خونه خالی شه

منو تنها نزار ، عشقم مگه، این گریه خواهش نیست؟!

اگه با هم نمیسازیم جدایی ،راهه حلش نیست!

منو تنها نزار عشقم ، که من تنهات نمیزارم

نگو که ،واهمه دارم ، صبوری کن ، تحمل کن، دلم میخواد ببینی،من چه فرقی با همه دارم

نگو که ، واهمه دارم، صبوری کن، تحمل کن ، دلم میخواد ببینی، من چه فرقی با همه دارم

اگه ، از دست آدم ها، همش تیشه به ریشم بود

نمیمردم ،واسه اینکه یکی مثله تو پیشم بود

شکنجه دیدم از دوریت ، که گریه ،اعترافم شد

همین دنباله تو گشتن ، یه جورایی طوافم شد

منو تنها نزار، عشقم منم سهمی ازت دارم

همین یه دلخوشی رو من ، تویه دنیا فقط دارم

منو تنها نزار عشقم، که من تنهات نمیزارم

عشق یعنی  تا سحر دریا شدن             

      مثلیک پروانه  بی  پروا شدن   

              عشق یعنی سر به زیر انداختن  

                        درحریم دلبری  جان   باختن          

                                عشق یعنی بر سر دار آمدن  

                                      بی  محابا  دیدن  یا ر آمدن  

                                             
...´´´´´´´´´´´,;****,´´´´
´´´´´´´´´´´´,*¨¨,“¨¨*,´´´
´´´´´´´´´´´,**¨¨¨@“;“;;-…
´´´´´´´´´-,¨**¨¨¨¨“)““-““““
´´´´´´´´//,***¨¨¨¨*
´´´´´´´(,(**/*“¨““¨¨*
´´´´´´((,*/*;);*)¨¨¨¨*
´´´´´((,**)*/**/¨¨¨”¨*
´´´´,(,****.:)*¨¨¨¨¨¨*
´´´((,*****)¨¨¨¨¨¨¨*
´´,(,***/*)¨*¨¨¨¨,¨*
´´,***/*)¨*¨¨,¨*
´)*/*)*)*¨¨*
/**)**¨¨“\\)\\)
*/*¨¨¨¨,...)!))!).....,(
“,¨¨¨¨_)--“--“------/_.                                             

عشق یعنی پرزدن بی بال وپر  

         دیده را  دریا  نمودن تا  سحر   

               عشق  یعنی  گفتگو  با کربلا  

                       سر کشیدن  باده  از جام  بلا

                             عشق یعنی دیده برخنجرزدن 

                                   مثل طوطی درقفس پرپرزدن                                   

_______________%%
______________%%%
_____________%%%%%
____________%%%%%%
_____________%%%%
_____________%%%
_____________%%%
_____________%%%
_____________%%%
_____________%%%
_____________%%%
_____________%%%
_____________%%%__%%
_____________%%%__%__%
_____________%%%___%__%
_____________%%%___%___%
_____________%%%___%___%
_______%%____%%%__%____%
______%__%__%%%%%%____%%
______%___%%_____%____%%
_______%____%%%%%____%%
________%___________%%
_________%_________%%
_________%%________%%
________%%_________%%%
_______%%___________%%%
______%%______________%%
_____%%________________%%
_____%%_________________%%
_____%%%________________%%
______%%_______________%%%
_______%%%____________%%%
_________%%%%________%%%
___________%%%%%%%%%                                                  

عشق یعنی گم  شدن  در جام  می

        راز  دل بی پرده  بشنیدن  زنی

              عشق  یعنی  خاک  پای  خاکیان

                    می  زدن در  حلقه ی   افلاکیان

                       عشق یعنی مثل یک گل وا شدن

                                 فــارغ  از  بی  تابی  دنیـــا  شـدن

اندوهم را

نیمی به زمین دادم

نیمی به آسمــــــــــــــان

نیمــــــــــــی آب شد نیمی آبی

*

تنهایی ام را

نیمی به آسمان دادم

نیمی به زمیـــــــــــــــن

نیمی مـــــــــــــــــــــــــــاه شد

نیمی مـــــــــــــــــــــــــــــــــــــاهی ! !

*

سکوتم را

نیمی به زمین دادم

نیمی به آسمـــــــــــــان

نیمی رعــــــــــــــــــــــد شد

نیمی طــــــــــــــــــــــــــــــــوفان ! !

*

چه فرق می کند

در ابتـــــدای راه باشم

یا در انتـــــــــــــــــهای راه

وقتی به تــــــــــــو ختم نمی شود!

وقتی هر لحظه تنـــــــــــــــها تر میوم! !

*

آیینه ی قفس نمی گذارد

پرنــــــــــــــــده فراموش کند

یــــــــــــــــــــک لحظه تنهایی خود را!

سکوت هم نمی گذارد که من تنهایی خود را فراموش کنم! !

*

آموختم درابتدای سفر

هر چه نزدیک تر به تــــو

آسمــــــــــــــــــــــــــــــان آبی تر

در انتهای راه آسمـــــــــــــــــان تیره شد ! !

*

در ابتدای راه

به من پر بخشیـــدی

پریـــــــــدم در ابتدای راه

برای تــــو قــــــفس خالی مـاند

برای من آسمان آبی ، تیــــــــــره شد ! !

*

سنگی در آب انداختم

که دایره ای بسازم به بزرگی عشق

ماهـــــــــــــــــــــــــــــــــــی ای مرد وبالا آمد ، آه

سال هاست قانون عــــــــشــــــــــــــــق بههم ریخته است

مـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــنفراموش کرده ام ! !

*

پرنده به پر بدل شد

پــــر به پـــــــــــــرنده

آب به آبــــــــــــــی بدل شد

مــــــــــاه به مــــــــــــــــــاهی

رعــــــــد به طـــــــــــــــــــــوفان

قــــــــــــــفــــــــــــــس خـــــــــالـــــــی

جـــــــــــهان از عـــــــــــــشق تـــــــــــــهی

تـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــو به خودت بدل شدی

مــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــن به تنهایی .

راهی برای رفتن

                        نفسی برای بریدن

                                           كوله بارم بر دوش

                                                           مسافر میشوم گاهی...

عشقی برای خواندن

                                بغضی برای شكفتن

                                                        خاطراتم در دست

                                                                       بازیچه میشوم گاهی...

نگاهی در راه

                           اعتمادی پرپر

                                                   پاهایم خسته

                                                                     هوایی میشوم گاهی...

فكرهای كوتاه

                    صبری طولانی

                                           صدایی در باد

                                                                زمستان میشوم گاهی...

روزهای رفته

   ماه های مانده

                                              تقویم ام بی تاب

                                                                      دلم تنگ  میشود گاهی...

جای پایی سرد

                        رد پایی گنگ

                                           در این سایه ی تنهایی

                                                                           چه بی رنگ میشوم گاهی...

باغ بی برگ تنهای قلبم

بوته ی  خیال  من  د راین روزهای بهاری سبز شده   و   جوانه   زده   است

و در هر تنهایی محض من به بار می نشیند و غنچه می دهد و  با گل   های

تازه شکفته شده عطروجود تورا درفضا می پراکند و قلب و روح خسته ی

مرا مست روی تو و یاد تو را در ذهن پر تشویش من تداعی می کند..........

اما افسوس که این بوته ی سبز به خزان بی مهری تو بر خورد و از زردی

که به سان پاییز پیشه کردی به زردی نشست وخشکیدوتک تک گلبرگ های

قرمز رنگش کم کم رنگ باخت و از سرخی به سیاهی گروید وپژمرد و در

باد های وحشتناکی که در شبهای بی تو بودن می وزید و همه چیز را با خود

می برد، رها شد............

تاب و توان گفتن این را ندارم که بهارم به پاییزی زرد و بی روح تبدیل شده و

درآستانه ی زمستانی تیره به سرمی برد. چه کنم پاییزای دل من که زردی اش

چشم را می نوازد بهاری بود که سبزی اش نیز چشم را نوازش می کرد ولی

عاشق شد و دیگر نای سبز شدن دوباره رانداشت...............

افسوس که گرچه گل خیال من خیالی بود ولی باغ بی برگ و خزان دیده ی قلبم

سخت واقعی بود و کسی یارای انکار آنرا نداشت.........

افسوس که درآن پاییزسرد وبی روح که کابوس تنهایی هرلحظه کشنده ترمی شد

داشت واقعیت پیدا می کردو تنهایی داشت سراسر قلبم را به تسخر خود می آورد

و مرا رام خود می ساخت.............

آه که من در میان این باغ وحشتزا تنها ماندم و این  رد پای تو بوده که  به  طرف

بی نهایت گام نهاده بودی و از من دور شده ای .................

شاید اگر درآن باغ برای من حتی کهنه کرباس کوچکی ازمحبت بود که  مرا

 گرممی کرد من زمستان پیش رو را پشت سر می گذاشتم و با امید به آینده به

 بهارمی رسیدم ولی هزاران افسوس که تو آنرا نیز با خود بردی...............

دیگر برای من امیدی نیست .من در این باغ بی برگ تنهای قلبم

                                 **می میرم-از پا می افتم............................

من اگر روح پریشان دارم


من اگر غصه هزاران دارم


گله از بازی دوران دارم


دل گریان،لب خندان دارم


به تو و عشق تو ایمان دارم


در غمستان نفسگیر، اگر


نفسم میگیرد


آرزو در دل من


متولد نشده، می میرد


یا اگر دست زمان درازای هر نفس


جان مرا میگیرد


دل گریان، لب خندان دارم


به تو و عشق تو ایمان دارم


من اگر پشت خودم پنهانم


من اگر خسته ترین انسانم


به وفای همه بی ایمانم


دل گریان، لب خندان دارم

به تو و عشق تو ایمان دارم

قطره‌ دلش‌ دریا می‌خواست. خیلی‌ وقت‌ بود که‌ به‌ خدا گفته‌ بود.
هر بار خدا می‌گفت: از قطره‌ تا دریا راهی‌ست‌ طولانی. راهی‌ از رنج‌ و عشق‌ و صبوری. هر قطره‌ را لیاقت‌ دریا نیست.

قطره‌ عبور کرد و گذشت. قطره‌ پشت‌ سر گذاشت.
قطره‌ ایستاد و منجمد شد. قطره‌ روان‌ شد و راه‌ افتاد. قطره‌ از دست‌ داد و به‌ آسمان‌ رفت. و هر بار چیزی‌ از رنج‌ و عشق‌ و صبوری‌ آموخت.
تا روزی‌ که‌ خدا گفت: امروز روز توست. روز دریا شدن. خدا قطره‌ را به‌ دریا رساند. قطره‌ طعم‌ دریا را چشید. طعم‌ دریا شدن‌ را. اما…
روزی‌ قطره‌ به‌ خدا گفت: از دریا بزرگتر، آری‌ از دریا بزرگتر هم‌ هست؟
خدا گفت: هست.
قطره‌ گفت: پس‌ من‌ آن‌ را می‌خواهم. بزرگترین‌ را. بی‌نهایت‌ را.
خدا قطره‌ را برداشت‌ و در قلب‌ آدم‌ گذاشت‌ و گفت: اینجا بی‌نهایت‌ است.
آدم‌ عاشق‌ بود. دنبال‌ کلمه‌ای‌ می‌گشت‌ تا عشق‌ را توی‌ آن‌ بریزد. اما هیچ‌ کلمه‌ای‌ توان‌ سنگینی‌ عشق‌ را نداشت. آدم‌ همه‌ عشقش‌ را توی‌ یک‌ قطره‌ ریخت. قطره‌ از قلب‌ عاشق‌ عبور کرد. و وقتی‌ که‌ قطره‌ از چشم‌ عاشق‌ چکید، خدا گفت: حالا تو بی‌نهایتی، چون که‌ عکس‌ من‌ در اشک‌ عاشق‌ است.